Vroeger, in een tijd dat ik spelling leerde op de middelbare school zou je pannenkoeken moeten schrijven met zonder n achter het eerste deel panne. Wánt, deze koeken bak je in één pan. Dus niet in meerdere pannen. Enkelvoud versus meervoud.
Om de woorden pan en koeken aan elkaar te plakken zonder té Duits over te komen als in pfankuchen zet je voor een iets soepeler verloop in klank de ne ertussen.
Vond ik toen heel logisch klinken, en praktisch, en natuurlijk, en zonder gevaar voor misverstanden. Dat er geen misverstand ontstaat in hoeveel pannen de koeken gebakken zijn. Een koek bak je immers in één pan.
Nou gaat dat in een beetje pankoekenrestaurant niet op: een stapeltje pankoeken bak je als efficiënt bedrijf in meerdere pannen tegelijk. Pannenkoeken dan.
Pannenkoekenrestaurant heet niet pannenkoekrestaurant. Ook al zouden ze één enkele pankoek bakken per dag. Dan bekt het evengoed niet lekker. Met die reden zou de juiste spelling vroeger zijn:
Pannekoekerestaurant.
Eén pan, één koek.
Voor thuis bakken: pannekoekepan
In restaurant: pannenkoekenpan
Of beter: pannenkoekenpannen