“Heel mooi hoe je het filosofische in het dagelijkse vangt met woorden en ik heb paar keer hardop gelachen. Ik ga ze allemaal lezen.”
Sarah Rienstra – Docent Filosofie
“Je bent echt een woordkunstenaar.”
Wouter Zuurbier – Coach bij Square of life
“Uniek!”
Philip tenBosch – Drummer en acteur
Ik voel een generatiekloof aankomen.
Vrouw in de trein zegt over de telefoon:
“Ik ga er nu niet meer fysiek naar toe.”
Bij het kaasrestaurant. Nog een drankje, ik zeg tegen student die werkt in kaasrestaurant dat ik bij het meisje met donkere haar een Remy Martin heb besteld maar dat ik denk dat ze het vergeten is. “Wat is remiemarten?” “Dat is cognac.” “Oh ok”
Na lang zoeken, wat ik kan zien aangezien open keuken en open bar, komt meisje met donkere haar om te zeggen dat de remiemarten op is.
Misschien is het een idee dat Gepetto anno 2022 net als ieder andere ouder gewoon met zijn zoontje meeloopt naar school voor zijn eerste dag en even kennismaakt met de onderwijzer.
Dat ik in mijn onderbroek op de gang van het hostel in het Frans me probeer verstaande te maken aan een Franse moeder in volledig moslimgewaad dat mijn dochter van 9 morgenochtend vroeg op moet voor ponykamp. Vanwege de herrie.
Vogels bij het station op plein om kwart voor zes ‘s ochtends. Een hele happening. Zak met chips, wat lijkt op chips. Een meeuw is bij de zak en staat te schreeuwen terwijl kraaien beetje bij beetje een graante mee pikken. Om een of andere reden blijven de andere meeuwen er boven in de lucht cirkelen.
Waarom? Ik weet het niet.
Op mijn fiets race ik iedereen voorbij om op tijd in het zwembad te zijn om aan mijn conditie te werken.
Naar een idee van Reinout Oerlemans gebaseerd op een oorspronkelijk idee van Erwin provoost en Pierre de Clercq geïnspireerd door een film van Piet Harmsen naar aanleiding van een ervaring van Peter van Vleten beïnvloed door een droom van een onbekende jongeman.
Bij de kiosk op station.
“Goedemorgen, een kopje koffie alsjeblieft.”
“Wilt daar nog iets anders bij?”
“Nee”
“Dat is dan 2 euro 50. Wilt u daar nog zegeltjes bij?”
“Nee hoor”
“Uw koffie, wilt u een dekseltje of zonder?”
“Uhm, daar moet ik te lang over nadenken, denk ik.. Doe maar zonder.”
Met koffie in de hand nadenken:
(Eigenlijk nooit over nagedacht of ik wel of niet een dekseltje nodig heb.. Scheelt wel voor het milieu. In feite houd je dan alleen nog een gerecycled kartonnen bekertje over. In dit geval komt het wel uit eigenlijk, de trein vertrekt pas over 10 minuten, dus ik hoef niet te rennen of te dringen met hete koffie in mijn hand. Als de trein bijna zou vertrekken dan had ik beter wel een dekseltje kunnen nemen. Dus voor volgende keer: geen haast > geen dekseltje, wel haast > wel dekseltje.)
Onderzoekers van de NS hebben een nieuwe variant op het virus ontdekt: de allerlaatste. Een opvallende eigenschap van deze variant is dat het vooral overdrachtelijk is via de kin. Om de laatste besmettingen te voorkomen en de allerlaatste verdere verspreiding minimaal te houden wordt dringend verzocht het mondkapje zo veel mogelijk op de kin van het hoofd te dragen, het NS-personeel zal regelmatig demonstraties geven op de perrons.
Moet ik naar Kiev gaan om mee te vechten?
Of moet ik geld overmaken naar iets met Savethechildren, waar ik niet weet waar die ondervoede kinderen wonen?
Schrijf je ‘ondervoede’ dan met dubbel d omdat het verleden tijd is omdat ze al ondervoed zijn?
Heeft de premier van Oekraïne nooit een overhemd aangehad of alleen nu niet? Of maakt dat eigenlijk zowiezo niet uit?
Waarom ga ik op Google Maps vergelijken hoe ver het rijden is naar Kiev met naar hoe ver het rijden is naar het huisje van vrienden die op vakantie zijn in Frankrijk?
Is het juist nu hándig om een elektrische fiets te hebben of juist nu ónhandig om een slechte conditie te hebben?
In de bus naar buiten kijkend: “Gaan wij nou of de wereld?“
“Hee, ligt daar nou een dood vleermuisje in het gras?”
“Oh nee, toch niet. Het is een verfrommeld zwart mondkapje.”
Je corona-app laten scannen om in de McDonalds te kunnen bestellen en opeten.
Dat je soms vergeet dat je gewoon kan doen wat je wilt doen.
(een nieuw woord: sionge)
Lena Luthor: “What you taught me was to doubt myself. Too look for validation elsewhere. So much that I was willing to take it from the first mentor that offered it to me.”
Conducteur over speaker in de trein van Hoorn naar Heerlen:
– Beste reizigers, vanwege een aanrijding tussen Amsterdam Centraal en Utrecht Centraal zal deze trein niet verder rijden dan Utrecht Centraal. Voor de reizigers richting Utrecht kunt u in Amsterdam Sloterdijk overstappen op de trein naar Schiphol en dan overstappen op de Intercity richting Nijmegen.
Timber denkt:
– En Heerlen dan??
.. even later ..
Conducteur over speaker in de trein van Hoorn naar ..uh… Amsterdam:
– Dames en heren, we komen zo geheel volgens dienstregeling aan op station Amsterdam Centraal. Dit is tevens het eindpunt van deze trein.
In science fiction films was het sowieso al een rare wereld.
Sommige blogs kan je beter niet schrijven:
Heeft iemand met make-up getekende wenkbrauwen wel door dat wij zien dat de wenkbrauwen getekend zijn? Ja, toch? Moet wel, ja toch?
In feite gaat zo’n beetje elke Disneyfilm over dat een kind iets wil doen wat de ouders of stiefmoeders uit angst niet de bedoeling vinden. Behalve in Robin Hood.
Telefoon gaat.
Scherm toont ‘Anoniem’.
“Hallo”
(mijn naam zeg ik inmiddels niet meer)
“.. (Iets met David)”
“Ik ben David niet.”
“Nee, u spreekt met David van Ziggo. U bent de bewoner van de Hui…, Hueee, de Huismolen, de Heus, uh de…”
“De Huesmolen.”
Bij het marshmallow roosteren is het de kunst om rondom een diarree bruine kleur te bewerkstelligen.
Met de elektrische fiets zo snel mogelijk door de natuur fietsen.
Wat is het stil, hier en nu.
Vind je het kil zonder geluid?
Er is niets.
Niets, niets, niets
Wat de rust verstoord.
Ga maar door.
Hoor!
(tekst van bevriende toneelschrijfster)
Moment…
Nog niet.
Hij is … nee wacht…
Moment…
Hij is …
… nú rijp.
Op chess.com speel ik tegen Isabel. Isabel is een computer en ze wint van mij. Ze wint omdat ze zo is ingesteld dat zij meer denkstappen kan zetten dan ik. Misschien dat ik dat wel zou kunnen maar dan ben ik er gewoon te lui voor. De computer wint niet vanwege tactische vaardigheden, talent, magie, discipline, een gelukkige jeugd, rijke ouders, therapie of gezondheid. Nee, zij wint puur alleen omdat zij verder vooruit kan kijken in de toekomst. Dat wil zeggen in meerdere toekomsten. Het enige wat ze hoeft te doen is de beste uitkomst kiezen en de bijbehorende zet te spelen.
Dame f5. Mat.
“Yeah, I see. I supposed your father lost his job to a robot. I don’t know, maybe you simply would’ve banned the internet to keep the libraries open.”
Op welke leeftijd is het de bedoeling dat je op een warme lentedag overstapt van je normale outfit naar een complete all weather outdoor kledingset terwijl je met de trein gaat?
“How is the wound?”
“You taught us to ignore pain, didn’t you?”
“Is it working?”
“Not really.”
In feite is de plek waar je nu bent op aarde een stuk vliegtuig dat 1600 km/uur door de ruimte vliegt.
“Mevrouw, mag ik één champagne?”
“Als ik met de trein ga reizen, check ik eerst de verwachte drukte, jij toch ook?”
(poster op perron NS)
Bij het woord summertime zie ik alle zomerse taferelen als aangename clichés in een videoclip van Will Smith voorbijkomen en krijg ik zin om in het gras te luieren en met vrienden en familie zwoele zomeravonden uit te rekken tot het laatste straaltje zonlicht.
Het woord zomertijd komt pas als ik me ‘s ochtends een hoedje schrik als na drie keer kijken mijn horloge een geheel andere tijd blijkt weer te geven dan mijn iPhone en ik voor de zekerheid google naar zomertijd 2021.
“En toen???”
Als iedereen hetzelfde doet, bestaat ‘gewoon’ niet meer.
“Schat, het is twaalf uur.”
“Ja, weet ik. Dus?”
“Nou, ik hoor geen alarm. Het is toch maandag?”
“Ja, nu je het zegt. Dat is wel vreemd.”
“Ik hoop maar dat er niets aan de hand is.”
“Ik vraag alle Nederlanders hun verantwoordelijkheid te nemen en hun hoofd kaal te scheren.”
“Hoi, kan ik ook sigaretten bestellen?”
“Ja, hoor. Welke wil je?”
“American Spirit, de blauwe.”
“Ok, leg ik die apart.”
“Ben om de hoek hoor. Tot zo!”
Mondkapje op.
“Hoi, ik kom voor de sigaretten.”
“Oh ja, jij had gebeld.”
Pinnen.
Papieren zakje met sigaretten erin met bon er op geplakt.
Mensenstem vanuit mens:
“Hey Google, speel Snarky Puppy!”
Mensenstem vanuit computer:
“Goed, ik speel Kraantje Pappie af op YouTube Music.”
04:30 Wekker gaat en opstaan
05:00 Online shoppen en bestellen
09:00 Ophalen bij de winkel
09:05 Shopster komt vriendin tegen
“Hee jij ook hier? Leuk hè dat rode bloesje in de etalage.”
“Ja enig, ik ga hem meteen bestellen.”
09:10 Vriendin pakt haar telefoon en zoekt de online versie van de winkel op
“Woef woef!!”
“Dames, wilt u niet voor de etalage blijven staan? Dat mag niet, anders wordt het te druk.”
“Oh, ja natuurlijk. Nou, tot vanmiddag!”
“Zullen we even koffie doen? Halen we even wat bij de Bagels & Beans en lopen we een rondje door het park.”
“Ja goed idee. Trouwens ik wist niet dat jij een hond had!”
“Heb ik ook niet. Deze leen ik van de buren. Alvast even oefenen voor vanavond.”
(Dit bericht is alleen voor de allerdappersten.)
Skiën buiten de piste.
Iemand anders je parachute laten opvouwen.
Melk drinken over datum.
In je eentje in de auto zonder mondkapje.
Het is tijd om de hond uit te laten.
Op donderdag 21 januari in het jaar 2021 verschijnt het eerste echte boek van Timber Povee uitgegeven door Fiddler’s Publishing.
Kijk maar even is de titel en het gaat over de lol van een ongepland leven.
“Laat je door het woord lol niet op het verkeerde been brengen want zomaar iets doen is serieuze een aangelegenheid.”
Johan Dijk
Wanneer in een oude James Bond film de sirenes afgaan als een van de boeven een grote rode knop indrukt na het op heterdaad betrappen van Sean Connery die het boevencentrum is binnen gedrongen en je ziet dikke stalen deuren automatisch dichtschuiven terwijl anoniem boevenpersoneel met mitrailleurs in de rondte schiet, is het overduidelijk dat het hier een lockdown betreft.
De klok tikt aangezien James Bond al eerder een tijdbom activeerde en in minder dan een minuut worden essentiële zaken van niet essentiële zaken gescheiden. Essentieel voor James is het volbrengen van zijn missie, het boevenplan dwarsbomen en het redden van de bondgirl. Essentieel voor de boef is het uitvoeren van zijn plan de wereld in zijn macht te hebben en het uitschakelen van James Bond.
Niet essentieel zijn de levens van het anonieme boevenpersoneel of het voorkomen van een ravage voor winkeliers en marktkraamhouders in het geval van achtervolging met schietende auto’s en helikopters die midden in een druk bevolkte stad neerstorten.
Ernie: “We moeten gauw wat gaan zingen want de plaat draait al!”
Bert: “Ja, maar.. Ik ga lezen. Ernie.”
Ernie: “Ja maar Bert, de plaat drááit al!”
Bert: “Dan hadden de kinderen de plaat nog maar niet op moeten zetten, Ernie. Ik wil nu éérst lezen en dan straks misschien wat zingen, heel eventjes…”
Ernie: “Bert!”
Bert: “Ik kan toch niet goed zingen, Ernie. Plaag me daar toch niet steeds mee.”
Ernie: “Iederéén kan zingen, Bert. Je wilt niet zingen omdat je denkt dat je het niet kán.”
Tijd: 06:45
Plaats: Kiosk op perron 6
“Goedemorgen”
“Goedemorgen, een koffie alsjeblieft.”
Even wachten…
“Wilt u er ook wat lekkers bij?”
“Nee bedankt.”
“Wilt u sparen voor…” (iets met zegels, spaarkaart,..)
“GEWOON KOFFIE!, het is kwart voor zes sochtends.”
Formule:
Spanning = Stroom x Weerstand
Spanning tussen hoog land en laag land en water kan stromen. Weinig Weerstand.
Dam er tussen en de Stroom stopt. Veel Weerstand.
Weinig Spanning tussen laag land en laag land. Geen Stroom.
Geen Stroom, vies water.
Gokken is een gok.
Zien is een beeld.
Bewegen is een bezigheid.
Doen was een beslissing.
Zien en doen is een beslissing inclusief kans.
“The universe has a way of leading you where you’re supposed to be at the moment you’re supposed to be there.”
In een Donald-Duck-strip las ik vroeger dat Guus Geluk zeker wist dat hij een paars gestippelde olifant met een vierkante slurf zou vinden. Hij vertrouwde erop er een oneindig aantal universa tergelijktijd bestaan, dus op elk moment een oneindig aantal verschillende mogelijkheden, dus dat per definitie alles mogelijk is.
“Why do my eyes hurt?”
Because you never used them.
“Mag ik gewoon een Big Mac? Zoals ie altijd is. Een Big Mac.”
“Sorry meneer. Vandaag zijn de broodjes in de verkeerde maat aangeleverd. De ketchup is paars en in de mayonaise zit te veel azijn. De burgerfabriek heeft uit pure nood hondenvlees gebruikt voor de ‘Patty’s’ én ze zijn ovaal uit de vorm gekomen.”
Vandaag is geen gewone dag.
De moeilijkheidsgraad van het behouden van anonimiteit in de situatie van “Twee mensen in een en dezelfde ruimte” verschilt wezenlijk van die van “Drie mensen in een en dezelfde ruimte” in het hypothetische geval dat er één een scheetje laat.
There is just one type of business:
The selling-business.
The rest is monkey-business.
That’s your business.
Clint Eastwood die in film In The Line of Fire in de line of fire springt om de president te beschermen.
Ook al is het om goed te maken dat hij dat niet voor president Kennedy heeft kunnen doen.
Koffie bestellen bij bieb:
“Vandaag is de koffie één vijftig, normaal één zeventig, vanwege St Jacobsdag.”
“Oh, ok, wist ik niet. Wat is dat precies dan, St Jacobs dag?”
Uitleg over iets met pelgrimstocht, dingen te doen, schijnt erg leuk te zijn.
“Melk suiker erbij? Koekje?”
“Nee bedankt, zwart graag.”
Schrijven, denken, schrijven. Tijd voor een kopje thee.
Thee bestellen bij bieb. Meisje voor mij is eerst:
“Mag ik misschien alleen heet water? Voor de thee.”
“Heb je zelf thee mee?”
“Ja, en ik slik medicijnen en dan…”
“Ja, ik weet niet wat ik daarvoor moet rekenen. Ehm, dan sla ik er wel een euro voor aan.”
“Ok, dank u. Doe er maar twee.”
?????????????, twee mensen met medicijnen?
“Heeft u ook honing?”
Ik zoek vast theezakje uit: Sweet Chai. Meisje pint met telefoon, twee euro.
Volgende, ben ik:
“Alleen een theezakje alstublieft.”
Vrouw lacht, ik lach en andere vrouw aan tafeltje lacht ook.
“Nee hoor, gewoon een kopje thee.”
“Snap ik. Suiker, koekje?”
“Doe maar een koekje deze keer graag. Het is St Jacobsdag.”
“Dat is dan twee euro twintig.”
Waar zou je de oorlog mee kunnen winnen?
A: Botte Noord-Hollanders
B: Vriendelijke Limburgers
In de 21ste eeuw in museum met VR bril de 17e eeuw beleven.
Naar de Gouden Eeuw verwijzen met de 17e van de eeuwen zoals naar de Tweede Wereld oorlog verwijzen met de 40ste en 45ste van de jaren in de 20ste eeuw.
In de 21ste van de eeuwen zegt kassa medewerker van Kiosk op het station tegen elke klant: “Wilt u er ook iets te drinken bij?”
Tot nu toe weet elke haastige treinreiziger precies zijn of haar behoefte: koffie, bounty, kaasbroodje, afrekenen en snel weer verder, trein halen.
Dat weet de kassamedewerker ook wel.
Nog steeds ervaren kassamedewerkers slavernij, in de 21ste van de eeuwen.
De tijd vergeten omdat je niet naar de klok kijkt.
Het is slimmer vaker te denken dat je dommer bent dan vaker te denken dat je slimmer bent.
Dochter achterop de fiets:
“Hey, wat was dat, iets waar je muziek mee kan laten spelen, heel groot, huh..?”
Vader op zadel:
“Huh? Oh? Heb ik net gemist, kijk ik volgende keer als we langs fietsen ook even naar.”
Vader rijdt zonder dochter langs, zoekend:
Nog een keer langsfietsen:
“AH!”
Een enorme speaker op dak van schuur, meter hoog…
Ventilator van de airco.
Tijdens het doodgaan nog snel bedenken wat je zo gaat vertellen op het functioneringsgesprek…
“Zo Jan, hoe is het gegaan dit leven?”
Vroeg op. Zonder koffie. Schouders eronder. Over de horizon.
De dienst. De mis. De presentatie.
Service.
Voordelen van zelfscan:
Nadelen:
In Nederland noemen we het ‘bestand’.
In de VS noemen ze het ‘file’.
Het woord file kan je associëren met ‘op een rijtje zetten’.
Archiveren en verder, op naar de toekomst.
Het woord bestand kan je associëren met in stand houden, beschermen, ergens bestand tegen zijn.
Vasthouden aan het verleden.
In de VS is daar ook genoeg ruimte voor, om te archiveren, en daarnaast nieuwe ruimte om verder te gaan.
In NL weinig ruimte dus moet de ruimte bewaakt worden. Niks archiveren, bestand zijn. Geen ruimte voor rijtjes.
Geen ruimte met als consequentie ongewenste rijtjes en daarom kunnen het woord ‘file’ toch nog gebruiken. Stilstand.
In een aflevering van de serie Frasier is Frasier in een videotheek opzoek naar een film om die vervolgens te huren. Op het moment dat Frasier eindelijk aan de beurt is bij de balie om geholpen te worden, gaat de telefoon en geeft de medewerker de bellende klant voorrang. Waarop Frasier zich beklaagt: Dat mensen die thuis blijven en bellen eerder bedient worden dan degene die naar de videotheek komt.
Bij de dönerbar liggen 5 uitgeprinte bestellingen op de toonbank, bestellingen via thuisbezorgdpuntnl. Niemand in de zaak en nieuwe gasten worden de deur gewezen en gemeld dat ze zo gesloten zijn. Druk met bestellingen.
“De boog kan niet altijd gespannen staan.”
Dat zei mijn vroegere Chef-Kok vaak.
Zonder spanning geen resultaat.
Zonder ontspanning geen resultaat.
In het boek “The Tipping Point” van Malcolm Gladwell wordt de theorie van “het kapotte raam” in de praktijk geïllustreerd met de razendsnelle daling van criminaliteit in New York in de jaren negentig. Toen leefde ik, was ik tiener. Nooit iets van mee gekregen, toen. Heb mijn ouders of buren of juf of meester of journaal nooit gehoord over dat deze snelle daling van moord en doodslag in New York gespot was laat staan waarom of een theorie van “het kapotte raam”.
Het komt er op neer dat een verloederde omgeving, kapotte ramen, graffiti (toendertijd), de houding van “Nobody gives a fuck so I don’t either” stimuleert. Met zeer ernstige gevolgen. Moord en doodslag.
Door de omgeving radicaal te ordenen is in ongelooflijke korte tijd de moord en doodslag-situatie ‘omgetipt’.
Geen moeilijk, diepzinnige psychologische analytische jeugdproblemen. Nee, zo blijkt het niet te werken. Overduidelijk niet.
“Ik zie kapotte ramen dus ze zullen ze zich hier wel niet zo druk maken om een nog een kapot raam.”
Als je wakker blijft en je kop erbij houdt, gaat de vandaag van vandaag geleidelijk over in de vandaag van morgen.
“Hoi, mag ik je wat vragen? Ik ken je ergens van, ik weet alleen niet meer waarvan. Ik dacht, ik vraag het toch even.”
“Kom je uit het theater?”
“Nou ja, wel eens wat gedaan. Meer uit de muziek.”
“Misschien van een feestje. Kijk je wel eens Flikken Maastricht?”
“Ja, heb ik veel gekeken.”
“Ik speel de lijkschouwer in Flikken Maastricht.”
“Oh! Nou ja, wat gek. Kwam helemaal niet in me op.”
“Ja, komt omdat je dat toch in je huiskamer ziet.”
“Grappig, dat dat zo werkt. Helemaal niet aan gedacht.”
Vroeger, in een tijd dat ik spelling leerde op de middelbare school zou je pannenkoeken moeten schrijven met zonder n achter het eerste deel panne. Wánt, deze koeken bak je in één pan. Dus niet in meerdere pannen. Enkelvoud versus meervoud.
Om de woorden pan en koeken aan elkaar te plakken zonder té Duits over te komen als in pfankuchen zet je voor een iets soepeler verloop in klank de ne ertussen.
Vond ik toen heel logisch klinken, en praktisch, en natuurlijk, en zonder gevaar voor misverstanden. Dat er geen misverstand ontstaat in hoeveel pannen de koeken gebakken zijn. Een koek bak je immers in één pan.
Nou gaat dat in een beetje pankoekenrestaurant niet op: een stapeltje pankoeken bak je als efficiënt bedrijf in meerdere pannen tegelijk. Pannenkoeken dan.
Pannenkoekenrestaurant heet niet pannenkoekrestaurant. Ook al zouden ze één enkele pankoek bakken per dag. Dan bekt het evengoed niet lekker. Met die reden zou de juiste spelling vroeger zijn:
Pannekoekerestaurant.
Eén pan, één koek.
Voor thuis bakken: pannekoekepan
In restaurant: pannenkoekenpan
Of beter: pannenkoekenpannen
Een zinkend schip verlaten, kan ook minder dramatisch zijn door uit de bus te stappen omdat het er buiten zo leuk uit ziet.
Hilbert’s hotel met een oneindig aantal kamers kan één extra gast herbergen als alle gasten precies één kamer opschuiven.
Oneindig + 1 = oneindig. Oneindig is dus niet eindig.
Maar zonder buurman, valt er niks te schuiven.
Geen buurman, geen mensheid.
Toen er nog Nederlandse groentemannen waren, vond de Bie (als groenteboer) van Van Kooten en de Bie dat hij Van Kooten (als zijn Turkse klant) wel tegemoet kon komen door kinderachtig Nederlands te spreken, terwijl de Turkse klant de Nederlandse taal overduidelijk beter beheerste dan de groenteboer.
In deze tijd dat er vooral Turkse groentemannen zijn en overduidelijk meer verstand van ondernemen hebben dan de verdwenen Nederlandse groenteboer staat het zelfvertrouwen in de beheersing van de Nederlandse taal van een authentieke Nederlandse lokale TV-interviewer peil overeind met als resultaat dat een Iraanse Kunstenaar na gevlucht te zijn uit oorlog het Nederlandse woord ‘surrealistisch’ gebruikt om o.a. het werk van Salvador Dali als inspiratiebron kenbaar te maken en te complementeren met de Nederlandse virtuozen Vincent van Gogh en Rembrandt om vervolgens te uiten dat hij de vraag van de interviewer: “Dus van diverse nationaliteiten en geloven haal jij dus je inspiratie vandaan?” niet kan beantwoorden.
In het Nederlands.
Het Japanse woord voor ‘ovenhandschoen’ weet ik niet. Niet diep van binnen of als ingegeven.
Ik weet het niet. Ook niet als ik nu gaan mediteren of een stuk lopen. Er komt geen ‘aha-moment’ onder de douche. Komt er niet.
Het Japanse woord voor ‘ovenhandschoen’ weet ik niet.
Alleen en alléén als ik het opzoek in een woordenboek, offline of online, als ik het gewoon Google, of als ik het vraag aan een Nederlands-Japans sprekend persoon.
Nu dénk ik het te weten maar ik heb het weten nog niet ervaren.
Als ik naar Japan ga, naar een Japanse winkel, de Japanse Hema, en ik zeg ‘ovenhandschoen?’ (als ik Japanse woord wist, had ik dat geschreven) en Japanse Hema-meisje wijst naar het schap en daar, ja daar ligt inderdaad, het is echt waar, een ovenhandschoen.
Dan weet ik het.
Hoe je dingen het beste kunt doen. Of niet kan doen. Hoe je het beste je werk kan indelen. Wanneer en hoe rust te nemen. Hoe je kan focussen of juist niet. Hoe je resultaat hebt van wat je doet.
Het is namelijk druk. Druk. Telefoon is druk. Tablet is druk. Pc is druk. Laptop is druk. Whatsapp is druk. Mail is druk. Je werk is druk. Netflix is druk. Facebook is druk. Tv is druk. Vakantie is druk. Allemaal druk.
Hoofd is druk. Gedachten zijn druk. Zorgen zijn druk. Wat je allemaal zou moeten is druk. Wat anderen zouden denken is druk.
En haast. Want het is druk. Geen tijd.
Druk heeft het goed voor elkaar. Druk heeft alle tijd. Heel veel tijd.
“Ze moeten iets bedenken dat je de warmte van je dekbed gebruikt voor daarna.” (jongen van 9)
In Flamencomuziek draait het om spanning. Een spanning die niet ontspant. En om die spanning nog meer spannends.
Blijven hangen op het laatste akkoord van een reeks akkoorden waar je een prima liedje in mineur van kan maken.
Zoals: Dm F Gm A7
De flamenco spanning ontstaat door te blijven hangen op A7.
Als of er geen eindpunt is, nooit meer naar het begin gaat, nooit meer thuis komt, voor altijd basisloos, avontuur zonder warm bad.
Altijd op reis.
Geluidjes van ouwe wijven met smartphones die geluidjes nog niet uit kunnen zetten op smartphone.
Geluidjes van professionele ovens in professionele keukens van een eentonige “èèèèèèèèèèèèèèèh” naar klein digitaal orkestje: “toetertietoeoet!”
Geluidjes van vleermuizen in het bos zonder andere geluidjes.
Commercial
Maybeline New York Mascara
Zou bijna mascara kopen.
Commercial
Blokker.
Oh ja, dat is die winkel waar ik vaak denk dat ze het weleens zouden kunnen hebben maar dan niet hebben.
StarWarsSchelp met Alien in zeewater.
De eerste keer. Kan maar één keer, de eerste keer.
Oestermens, moét het proberen want een lang verstopt verlangen, roept.
Oestermens zegt:
– Gek, maar ik zou er nog wel een lusten.
astelle (‘stapel hout’) > Atelier (kunstenaarswerkplaats)
studere (‘studeren’) > Studio (kunstenaarswerkplaats)
arbeid (‘moeite, rouw, pijn, leed’) > Arbeid (‘krachtsinspanning’)
bāne (‘slagveld’,’leed, kwaad, schuld’) > Baan (betrekking)
da vinci (‘genie’) > Zzp (‘uurtje factuurtje’)
Op bus wachten naast rotonde Crossroad Blues in roestige letters.
Met bij Lamborghini passende snelheid en passend lawaai sjeest Lamborghini laag op de weg langs bushalte.
Met bij politiemotor passende snelheid en passende sirene sjeest politiemotor langs bushalte.
Allebei snel, lambo mag het niet, poli mag het wel.
Verder wachten.
Vakantievader fietst langs met erachter vakantiedochter ook op de fiets. Dochter zit er doorheen en huilt.
Dochter: – Waarom gaan we niet met de auto, pap?
Pap: – Auto is voor aanstellers.
Waar je op station kan eten, en erbij zitten. Mét groenten. Fast, maar geen fast food.
Waar buschauffeur gewoon hartstikke in zijn sas is.
Waar het netjes is.
Waar op een rotonde met geroeste letters crossroad blues staat.
Waar een van bushaltes weg naar nooitgedacht heet.
Waar je Groene Thaise Curry met Nassi kan eten.
Waar ex-boerin die zegt eigenlijk tukker te zijn en dat tukkers grolsch drinken.
Waar een mobiele op 1 meter hoge jagers-schiet-hut staat om hert te schieten die al wel kreupel is.
If the horse is dead, dismount it.
Donorvader die op latere leeftijd zijn biologische kinderen leert kennen:
– Hoe kan t nou dat ik 56 jaar, trots ben op 2 pubers die mij ‘ en plain public’ hun ‘echte vader’ noemen?
In film The Thomas Crown Affair blijkt een Monet sprekend echt vervalst. Ze vragen een meestervervalser in de gevangenis of hij een idee heeft wie dit geschilderd zou kunnen hebben. Na de vervalsing gezien te hebben, zegt hij het niet te weten maar de blik in zijn ogen verhult uiteindelijk de waarheid.
Het blijkt zijn dochter geweest te zijn, het volwassen nichtje van Crown.
De ‘blik’ was die van een trotse vader. Zoals alleen een ouder die kan hebben.
Chronologische volgorde:
Camping Comfort Staanplaats
Camper met televisie buiten
Naast de camper met televisie buiten een camper met televisie buiten
Naast de camper met televisie buiten die naast een camper met televisie buiten nog een camper met televisie buiten
Tegenover camper met televisie buiten die naast een camper met televisie buiten een extra lange camper met extra grote tent, inclusief auto naast extra auto met hondenhok in de extra auto
Nederlandse Storingen
Piano in de stationshal.
De F en de G komen niet meer omhoog als ze net gespeeld zijn.
Elke 2 maten krijgen een extra tel. Even de F of G toets omhoog wippen tijdens het spelen.
In de toonsoort E Majeur zit geen F én geen G. Handiger.
Maar ja, in Jazz kan elke noot langskomen.
Als ie maar wil.
Waar zijn de robots?
Tot dusver zie ik mensen nog zelf autorijden.
Zelf de was doen.
Zelf thuis koken.
Boodschappen en pakketten bezorgd laten worden door mens achter stuur in auto.
Kinderen spelen met drones.
Filmpjes van ingewikkelde robotfabricanten die vooral willen uitleggen hoe het allemaal werkt…
Nog geen google-add: “Koop hier je robot”
Waar zijn de robots?
Trap op in huis. Eenmaal boven omgedraaid.
Zit deze slaapkamer nu aan de voorkant of achterkant?
Buren links, rechts, buren rechts, links.
Als Rutger Hauer in Film Blind Fury leert om compleet te vertrouwen op alles behalve zijn ogen en dit illustreert met “blind as a bat”.
Als vandaag op de markt een mannetje met geconserveerde vleerhond in een glazen stolp, uitlegt dat het een vleerhond is.
Wist ik niet.
Je kijkt naar het label, je denkt: ik heb hem goed. Doet hem over je hoofd, het voelt raar, en je ziet het label aan de binnenkant boven je borst.
Shirt andersom.
Lekker voelen. Stofjes in je lichaam.
Mediteren, of observeren van gedachten. Ze zeggen weleens, ze, de mensen die het hebben over mediteren, geluksformules, rust, zen, het nu, het niets, yesterday was history, tommorow is a mistery, today is a gift.
Wie kijkt er eigenlijk als je de gedachten laten passeren? Als je niets denkt.
Dear LEON (Naturally Fast Food),
Very attentive to mention an URL where to leave feedback on the receipt of my purchase.
Fast Food is considered unhealthy because of the preparation time and too much sugar and unhealthy fats.
For obvious reasons, refined sugars and industrially filtered oils are not natural.
Eating an apple seems to me to be one of simpliest ways to consider consuming fast food.
I enjoy fries with mayonnaise. That’s why I regularly visit “The Frites Atelier” from Sergio Herman (famous chef or 3 Michelin stars). A portion of fries with mayonnaise costs € 5 and a special € 8.50.
Backed to perfection and no additional seasoning, with exceptionally homemade mayonnaise in different flavours. For example, a tarragon-based mayo, bearnaise style.
I wanted to a eat quick snack at Utrecht Central Station, and because I preferred a healthier approach to fries, I went to LEON.
I ordered oven fries and got rosti-like pressed spiced potato puree waffles. Clearly seasoned with dried spices and sugar.
The mayonnaise was a watery tarragon/garlic sauce, which you would expect with kebab or other spicy meat.
A chicken-aioli-wrap, the chicken was tasty, the wrap itself difficult to chew.
Summary of my visit at LEON:
I regret to have such a negative experience at LEON. I believe there’s a demand for a healthier alternative for fast food. And I am glad new alternatives are manifested in crowded spots like Central Station Utrecht. I imagine it’s difficult to combine health ideals with exploiting a commercial enterprise. Many fail, because of many people are accustomed by the smooth taste of refined flower and addictions to refined sugar, which is at the heart of the food industry worldwide. The definition “Natural” has adopted a vague description in the order of no e-numbers, no refined sugars, coconut oil, honey, sugar alternatives and grains.
In my opinion Natural could be defined as: “Don’t mash up the ingredient.”, the ingredients being natural as in; a vegetable out of the garden with actual soil, containing its natural minerals and vitamins and taste.
Baking a potato and leave it the way it is. Baking a bio-chicken. Spices and herbs could easily be defined as naturel, the herbs preferred grown on soil.
My experience with growing fruit and vegetables is if is done with care and love, that is the love of people who are knowledged and passioned, is as natural as it gets. People that dedicate themselves to prepare healthy and delicious food. The same for meat and fish.
Serving food could be as fast as in the blink of an eye, with the perfect serving system and dedicated personnel. The preparation takes dedication, care, love for people eating healthy tasty food with intrinsic value of minerals and vitamins.
I would like to thank you for the opportunity for giving feedback on my purchase.
With kind regards, Timber Povee
(Alain Passard)
Als je in Frankrijk in een driesterrenrestaurant zegt dat je niet langer vlees serveert, is dat een belediging voor de Franse cultuur.
Het was echt een misdrijf dat de Fransen maar niet konden bevatten.
Sommigen vonden het schokkend.
Mensen voelden zich ongemakkelijk.
Noch mijn collega’s en gasten dachten dat L’Arpege kon overleven
Men dacht dat ik alles zou verliezen: het restaurant, de gasten, de sterren.
Maar ik wast vastberaden.
Ik ging zelfs naar de Michelin gids om hen te vertellen wat ik aan het doen was.
De directeur vroeg: Wat ga je doen?
Ik zei dat met groenten wilden werken.
Ik zei: Luister goed, ik heb mijn keuze gemaakt. Nu kunt u de uwe maken.
Ik nam afscheid en vertrok.
Dat zodra je weer thuis bent, precies voor de voordeur, het op dat moment stopt met regenen.
Dat je bijna thuis bent, nog een klein stukje lopen, je enorm naar de WC moet.
